Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şaşqın — sif. 1. Nə edəcəyini bilməyəcək dərəcədə fikirli, özünü itirmiş, çaşmış, çaşıb qalmış, qarıxmış, çaşqın. Hikmət İsfahani ağır bir təəssürat altında saraydan çıxdı. Fikri şaşqın, qəlbi həyəcanlı idi. M. İ.. Qız <oğlanın> şaşqın tərəddüdünü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaplan — is. zool. İsti ölkələrdə yaşayan, pişik cinsindən çox yırtıcı və çevik heyvan; benqal pişiyi, bəbir. <Şair:> Qaplan yırtıcıların ən vəhşisidir, fəqət qaplanları parçalayacaq daha böyük vəhşilər var ki, o da insanlardır. H. C.. Hər kəs . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaşqınca — z. Şaşqın kimi, çaşmış halda, dəlicəsinə. <Xəyyam:> İştə, bir səs ki edər göylərə şaşqınca xitab; O sağır göy, əcəba, kimsəyə vermişmi cavab? H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaşqınlaşmaq — f. Şaşqın hala gəlmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaşqınlıq — is. 1. Şaşqın adamın halı; çaşqınlıq. <Firidun> böyük bir gərginliklə şaşqınlığını, həyəcanını və iztirablarını boğaraq, sərtiblə vidalaşdı. M. İ.. Bircə qırpım sürən şaşqınlıqdan sonra gənc qız çevik bir hərəkətlə əlini atıb, çəkməsinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
